Onder deze titel is een discussie gaande op de SLOW Management LinkedIn groep. Hierin werden linken gelegd naar Scrum. Ik heb daar onderstaande input achter gelaten en vond vervolgens dat dit op deze blog ook verhelderend zou kunnen zijn.
Agile aanpakken, waaronder Scrum zijn in de IT wereld al
zo'n 15 jaar effectief en succesvol.
Heel kortweg komt Agile doen neer op een zelfsturend team dat in een beperkte tijd (Sprint genaamd) de ontwerp, ontwikkel, prototyping en werkend model fases doorloopt, om met het geleerde de volgende stap te zetten. Daarbij de klant meenemend in het traject. Dit als flexibele tegenhanger voor langetermijn planningen en dikke projectomschrijvingen vooraf.
Inmiddels is er een groep die zegt we
moeten niet langer Agile doen, we moeten als organisatie Agile zijn. Deze groep
noemt zich STOOS, naar de wintersportplaats waar de internationale groep
oprichters bijeen kwam eind vorig jaar. STOOS hield zijn eerste bijeenkomst in
Amsterdam. De STOOS Stampede. Ik was daar bij en alles wat daar plaats vond
ademde de RIJNLANDSE gedachte.
Dit is weer een voorbeeld waarbij blijkt dat in ieders eigen
isolement mensen tot de ontdekking komen dat systemen slechts waarde toevoegen
wanneer ze om mensen draaien en faciliterend zijn aan het hebben van contact en
delen van en ontwikkelen van kennis. Iets dat je samen doet, in ontmoetingen,
waarbij je Vakmanschap ontwikkelt, de Verbinding zoekt en op basis van
Vertrouwen opereert.
Dat wat Rijnlands heet in organisatieontwikkeling heet STOOS
vanuit de Agile en ICT bril. Beyound Budgetting was daar bij. Zo zit ik in een
FM Zwerm (FM2Share) en experimenteren we met nieuwe ideeën over SLOW
organiseren. En ik ken legio andere broertjes en zusjes.
In mijn DenktankProject,nl (dochter van IPMA en PMI scene)
waarin we ons afvragen waarom grote projecten zo vaak negatief de krant halen
en hoe dat beter kan komen we (als vanzelfsprekend) op dezelfde Rijnlandse of
SLOW MANAGEMENT waarden uit. Nieuwe manieren om om te gaan met de groei aan
complexiteit en met name onzekerheden. De NL trekker van STOOS = Agile (Jurgen
Appelo) ken ik uit die Denktank.
Voor mij komt het samen in de Groen-Gele waarden vanuit
Spiral Dynamics. Met die bril op heeft Marcel van Marrewijk het boek Cubrix
uitgegeven begin dit jaar. (O.a. oud directeur van Great Place To Work.)
Daarin behandelt Marcel exact de thematiek in deze
discussie. Welke complexiteit vraagt jouw markt / klant / context, welk type
organisatie is in staat daarop te reageren. Hij werkt dat uit naar vormen van
projectmanagement.
Ik heb er mijn eigen systeem voor ontwikkeld en gebruik de
AGILE Sprint techniek in de manier waarop ik naar projecten kijk. Consequent
uitlijnen van de verschillende faciliterende systemen op basis van de
waardesystemen die nodig zijn om de gevraagde complexiteitsgraad te kunnen
creëren. Daar vallen manieren van Leiderschap, te gebruiken ICT systemen,
huisvesting, beleving tot en met contractmanagement onder. En dus de vorm van
inkoop, uit- en aanbesteding en zeker ook de projectaanpak = projectleiderschap
/ projectmanagement.
Dat is de reden dat ik Value Engineerin inzet overigens. Een
veilig "Angelsaksisch" ruikend stappenplan, maar in zijn puurheid is
het een manier om talenten en vakmanschap over een scala aan stakeholder scenes
te verbinden in een sessie met iedereen actief rondom de tafel, waarin als
vanzelf zich vertrouwen ontwikkelt en er een gemeenschappelijk belang wordt
ervaren.
Dat betekent niet dat Rijnlanders Dé Waardheid hebben en
zaligmakend zijn. Het is een opbouw, als in Spiral Dynamics aangegeven. In
alles reageren wij als mens op onze context. Telkens vraag je je (doorgaans)
onbewust af wat succevol gedrag is in welke situatie. Wie zijn strepen heeft
verdient in een Planning en Control context en elke setting als een zelfde
situatie duidt zal daardoor telkens grijpen naar hetzelfde gereedschap. Dat is
soms waar, maar in steeds frequenter voorkomende gevallen is dat echter niet
meer het geval. De wereld / context blijkt niet (meer) planbaar, je hebt
nadrukkelijk een type mensen en talenten nodig die zich niet laten ringeloren
door een spreadsheet. Dan is het tijd om te (h)erkennen dat er een nieuwe
situatie is ontstaan. De context is veranderd. Daar hoort nieuw gedrag bij. Dat
zou zo maar kunnen passen in de SLOW of Rijnlandse of Agile of Scrum gedachte.
Ook de mooie kant van LEAN past in dit rijtje overigens.
Deze redenatie is universeel. Of je het nu hebt over een
productieproces in een fabriek, onderwijs, de overheid, de advies sector, ICT
ontwikkelingen of een projectaanpak.
Ik ijver er al een tijd voor om te proberen te ontschotten, ook in dit geval.
Rijnlanders kunnen bewijslast ontlenen aan de 15 jaar succes ervaringen met Agile.
STOOS kan aan taal en waarde winnen door de management en organisatie ervaring van DeLimes en andere Rijnlands en SLOW werelden er bij te betrekken.
Herken de waarden en sluit op elkaar aan!
Ook hier geldt Verbinden!!
Zie hiervoor ook mijn pleidooi in een blog van augustus!
http://erickwuestman.blogspot.nl/2012/08/what-do-we-gain-by-making-organizations.html
Mee eens? Oneens? Aanvullingen? Reageer!!
